ได้มีโอกาสไปเห็นกระทู้หนึ่งในเว็บบอร์ด Pantip.com เข้าโดยบังเอิญ ชื่อกระทู้ว่า “รำลึกสาธรวิทยา” ไม่รู้ว่าใครโพสท์ และไม่มีใครโพสท์ต่อ แต่กลับเป็นกระทู้ที่มีความหมายกับผมมาก เพราะว่า “สาธรวิทยา” เป็นชื่อโรงเรียนประถมที่ผมเคยเรียนและมีความทรงจำอยู่เยอะพอสมควร ที่สำคัญก็คือว่า ตั้งแต่จบจากโรงเรียนนี้มาก็ไม่เคยได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมเยียนอีกเลย และถึงอยากจะไปก็เป็นไปไม่ได้ เพราะว่าหลังจากที่เรียนจบมาแค่ปีเดียว โรงเรียนนี้ก็ถูกทุบทิ้งเพื่อก่อสร้างใหม่กลายเป็นอาคาร Thai-CC ที่อยู่บริเวณสถานีรถไฟฟ้าสุรศักดิ์ในปัจจุบันนั่นเอง

ข้อความในกระทู้นั้นโพสท์ไว้ว่า

“นึกถึงสมัยตอนเด็กที่เรียนชั้นประถมที่โรงเรียนสาธรวิทยา ภาพวันเก่าความทรงจําที่ดีในโรงเรียนนี้ไม่เคยลืม ครูหิรัญครูใหญ่ ผู้จัดการตูดเป็ดขี้งก ครูสายสมรที่ดุที่สุดในโลก อาแป๊ะขายปลาหมึกย่าง ขนมจีนหน้าโรงเรียน ครูสมบัติครูพละหัวเถิกขี้เก็ก ครูจิตรลดา( ตอนนั้นผมเล่นต่อสู้ในห้องเรียนครูมาเจอเลยโดนตี ครูบอกกะเราว่าเธอเรียนอ่อนต้องโดนตี3ที ส่วนนายนี่เรียนเก่งโดนตีทีเดียว งงมาจนถึงทุกวันนี้ ) เหตุการณ์วิญญาณน.รหญิงห่วงเรียนเข้าสิงเพื่อนตอนสอบจนครูต้องปล่อยน.รกลับ บ้าน ตอนนี้โรงเรียนปิดกิจการมากว่า 25 ปีแล้ว ผ่านไปทีไรคิดถึงทุกทีเลย…….. “

ผมรู้จักครูหิรัญเป็นอย่างดี ผู้จัดการตูดเป็ดขี้งกก็เคยสอนผมเขียนก.ไก่ ครูสายสมรนี่จำไม่ได้ แต่อาแป๊ะขายปลาหมึกย่างนี่ เป็นพ่อของเพื่อนร่วมชั้นผมเองที่ชื่อว่าพิรุณ ส่วนขนมจีนหน้าโรงเรียนก็เป็นอาหารจานโปรด รวมทั้งครูสมบัติ,​ ครูจิตรลดา ฯลฯ และความทรงจำอื่นๆ อีกมากมาย

เอาเป็นว่าถ้าใครเป็นศิษย์เก่าสาธรวิทยา แล้วผ่านมาเห็นโพสท์นี้เข้า ก็ช่วยทักทายกันหน่อยละกันครับ เผื่อว่าเราจะได้มีโอกาสพบปะคืนสู่เหย้ากันบ้างแบบไม่เป็นทางการบนโลกออนไลน์นี้